Een Amerikaanse medereiziger
die we ontmoeten in het hotel vertelt dat hij met zijn vader van 74 op reis is.
Die wilde eindelijk een langverwachte wens in vervulling laten gaan: een
canopy-tour in Costa Rica meemaken. Dus waren ze voor een kleine week
hiernaartoe gevlogen, en gisteren was het dan zover: vader werd in een harnas
gehesen voor een bliksemsnelle vlucht over de boomtoppen van het regenwoud. En,
vraag ik, hoe was het? Nou, antwoordt de zoon, het viel nogal tegen. Het was
erg mistig en je zag niets. Bovendien was het heel koud en hadden we te weinig
kleren aan. En als laatste: het was echt zó voorbij! Tja, daar ben je je dan
vijftig jaar op aan het verheugen…soms kun je een droom beter een droom laten.
Een ander stel dat we
diezelfde ochtend spreken vertelt dat ze net van het gebied rond de vulkaan El
Arenal komen waar het ook erg koud was. Nu zijn ze dus in Monteverde waar de
temperatuur ook te wensen overlaat en hun volgende stop is Manuel Antonio waar
het regent! Zomer in Costa Rica is tegenwoordig net zo onvoorspelbaar als het
weer in Europa.
Voor ons raakt het einde
van de reis in zicht. Vandaag rijden we terug naar Alajuela, om de laatste twee
nachten door te brengen bij Abeliza en Ezequiel. Morgen trouwt hun zoon en
zullen we de bruiloft bijwonen, overmorgen terug naar huis.
Eigenlijk wilden we op
weg naar La Guácima nog even het strand aandoen, maar de route die we
oorspronkelijk in gedachten hadden blijkt afgesloten. Dat betekent een omweg
van minstens anderhalf uur, en dan wordt het allemaal wel erg laat als we ook
nog naar het strand gaan. Helaas moeten we dat dus overslaan. Achteraf maar
goed ook, we komen toch weer behoorlijk in de drukte op de weg terecht. Voor de
laatste keer lunchen we in een wegrestaurant, zo karakteristiek voor hier. We doen ons tegoed aan het heerlijke vruchtensap dat in grote glazen geserveerd wordt.
Aan het eind van de middag komen we aan bij ‘ons’ huis en opnieuw voelen we ons direct thuis. Jette en Mauricio rijden met Hugo door naar zijn moeder, wij gaan nog even wat allerlaatste inkopen doen in de plaatselijke supermarkt.
s Avonds
praten we bij met Abeliza en Ezequiël en de mannen kijken naar voetbal op tv. Morgen is
de bruiloft en Abeliza maakt zich zorgen dat ze ons niet van een goed ontbijt
kan voorzien omdat ze om negen uur bij de kapper moet zijn. Wij stellen haar
gerust, dat kunnen we echt prima zelf regelen! Op naar de grote dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten